Centrum Gminy Marina, dawna Bosiljina, znajduje się w dole głębokiej zatoki, a swoją nazwę nosi po świętej Marinie. Kościół pod wezwaniem tej rzadko czczonej świętej, wzniesiony w XVI w. na fundamentach starszej świątyni dzisiaj został przekształcony w atrakcyjną galerię, znajdującą się wewnątrz tego miejsca.
Nowy kościół parafialny w Marinie to kościół pod wezwaniem św. Jakuba. Został zbudowany w stylu renesansowym w połowie XVI w. na planie krzyża łacińskiego i jest otoczony cmentarzem. Znajduje się w południowej części marinskiej zatoki.
Miejscowa ludność od dawna zajmowała się rybołówstwem i rolnictwem. Na okolicznych wzgórzach rosną wielowiekowe gaje oliwne, nie dziwi zatem fakt, że rejon ten jest powszechnie znany z produkcji oliwy z oliwek. W pejzażu Mariny dominuje malownicza twierdza, dawna letnia rezydencja trogirskich biskupów.
Wyróżniającą się Wieżę Wenecką dał wybudować pod sam koniec XV w. F. Marcello, zasłużony trogirski biskup, którego herb w kamiennej płaskorzeźbie na wieży zachował się do dzisiaj. Wieża jest widocznym z daleka symbolem miasta, jak również jego ścisłe centrum, wokół którego rozwijało się miasto ochraniane murami Cytadeli, otaczającymi tę wzniesioną na morskiej skale wieżę.
Ulica Katy Despotovej w centrum miasta przypomina tragiczną bitwę z tureckimi najeźdźcami z 1657 roku, w której uczestniczyły również tamtejsze mieszczanki. Jedna z nich, Kata Despotova została pojmana i wzięta w niewolę wraz z innymi mieszczankami, stając się symbolem odwagi i wolnościowego ducha Mariny.
Powyżej Mariny znajduje się górujące nad całym obszarem wzgórze Drid. Niegdyś znajdowała się tu siedziba żupanii dridskiej, której pozostałości do dzisiaj są widoczne na samym wzgórzu.
Dawna osada rybaków i rolników, zwłaszcza uprawiających oliwki, dzisiaj została przekształcona w atrakcyjną miejscowość turystyczną z powodzeniem wykorzystującą i promującą wszystkie walory swojego położenia, jak również wartości kulturowego-historycznego dziedzictwa.
